مردان بزرگ به زندگانی شخصی خود اهمیت نمی دهند، و هدف عالی آن ها ترقی و اعتلا قوم و ملت و جلوگیری از سقوط و اضمحلال آن می باشد و در این راه فداکاری و کوشش لازم را به عمل می آورند. به همین دلیل نام آنان پس از مرگ شان زبانزد خاص و عام گشته و اهمیت و بزرگی شان بر نسبت بزرگی و اهمیت خدمات آن ها جلوه می کند. در میان مردان نامی تاریخ، تنها کسی  که شهرتش گوی سبقت را از همگان ربوده و فداکاری بی نظیرش عقول انسانی را حیران و مبهوت ساخته است، قهرمان کربلا یعنی حسین بن علی علیهماالسلام می باشد، زیرا کارهایی که این وجود مقدس در آخرین سال زندگانی خود انجام داده است چنان بزرگ و بی نظیر و خارق العاده است که چشم روزگار مانند آن را تا کنون ندیده و تا ابد نیز نخواهد دید.